کبد یک اندام بزرگ و مهم در بدن جانوران مهره‌دار است که در ناحیه فوقانی حفره شکمی، زیر دیافراگم قرار دارد. کبد به سم‌زدایی، تولید پروتئین‌ها، تنظیم قند خون، ترشح صفرا، سنتز کلسترول و بسیاری از فعالیت‌های متابولیکی دیگر کمک می‌کند. کبد همچنین به عنوان یک غده در نظر گرفته می‌شود که مواد شیمیایی را ترشح می‌کند. کبد ممکن است به دلایل مختلف آسیب ببیند، از جمله عفونت‌ها، سیرروز، سرطان، زخم و آسیب شیمیایی.. برای حفظ سلامت کبد، لازم است از مصرف الکل، داروهای غیرضروری و غذاهای چرب و پرسوده خودداری کنید و رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید.

بیماری‌های کبدی ممکن است علائم و نشانه‌های مختلفی داشته باشند، بسته به نوع و شدت آسیب کبدی. برخی از علائم شایع بیماری‌های کبدی عبارتند از:

زردی پوست و چشم‌ها که نشان‌دهنده افزایش سطح بیلیروبین در خون است. بیلیروبین یک پسماند تخریب گلبول‌های قرمز است که کبد باید از طریق صفرا دفع کند.

درد و تورم شکم که ممکن است به دلیل التهاب، فشار، زخم یا سیرروز کبد باشد. تورم شکم همچنین ممکن است ناشی از انسداد جریان صفراوی یا انباشت مایع در فضای بین بافت‌های شکم (اسکیت) باشد.

خستگی، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ که ممکن است نشان‌دهنده نارسایی کبد در تولید و توزیع مواد مغذی و انرژی لازم برای بدن باشد. همچنین ممکن است ناشی از سموم خون یا عفونت باشد.

کبد کجاست

خارش پوست که ممکن است به دلیل اختلال در دفع مواد سمی یا تجزیه هموگلوبین باشد. خارش پوست همچنین ممکن است ناشی از اختلال در جذب و حفظ رطوبت پوست باشد.

کاهش وزن ناگهانی که ممکن است به دلیل کاهش اشتها، تغییرات متابولیسم، سوءجذب چربی‌ها یا سرطان کبد باشد.

خونریزی بینی، لثه یا روده که ممکن است به دلیل کاهش عوامل انعقاد خون یا فشار خون بالا در رگ‌های شکم (ورید پورت) باشد. خونریزی روده همچنین ممکن است ناشی از واریس روده باشد.

پرخور شدن رگ‌های خون زیر پوست که معروف به تلانژکتاز (Telangiectasia) هستند و به شکل لکه‌های قرمز گسترده گیر در پوست ظاهر می‌شوند. این عارضه ممکن است به دلیل فشار خون بالا در رگ‌های شکم یا اختلال در تولید هورمون‌های جنسی باشد